Home » Limba Sarda » Demelas Stefano » Stefano Demelas: Sa ua 'e Peppeddu

Immagini del paese

panvecchio.jpg

Statistiche

Tot. visite contenuti : 11349495

Notizie del giorno

 
Stefano Demelas: Sa ua 'e Peppeddu PDF Stampa E-mail
Valutazione attuale: / 17
ScarsoOttimo 
Martedì 09 Dicembre 2008 23:25

Fid'una die calda de su mese 'e austu de tantos annos faghede, cando sas alveghese o sas baccas si pastorigaian a camba e cun su saccapane in palas. Ogni tantu si leaiat unu mossu 'e pane, sas pius boltas a s'asciutta. In cussos tempus fit gai pro tottu.

A ora 'e sas noe e mesa o sas deghe, sa roba fit in meriagu sutt'a un'alvure de suelzu mannu, chi bi cheriat battor'omines mannos a l'abbugnare.

Poi chi m'haia mandigadu unu bicculu 'e pane a ora 'e mesudie, mi so' colcadu a costas a terra vicinu a sas alveghes, e i su cane pastore beniat d'ogni tantu a mi linghere e a fiagare e no mi lassaiat in pasu. Deo li naraia: "Passa cue!". Ma issu mi connoschiat bene, no s'assuconaiat e sighiat a giogare. Bastet chi no mi lassaiat drommire.


Ogni die fit sa mantessi istoria, solu cun sas alveghes, a che passare sa die fit una pena manna. No pariat beru cando passaiat calchi pessone pro arrejonare, ma chie passaiat puru fit in presse e no si tratteniat in ciacciaras e si che andaiat. Sa figura 'e s'omine beniat sighida cun s'ojiu finas chi no ispariat in su tottu. E cun issu si ch'andaiat unu pagu 'e compagnia. Ma sa die pariat chi calchi cosa haiat cambiadu.

A ora de sas tres de sero b'hat bennidu duos omines, chi 'eo connoschia 'ene, magari chi haia solu deg'annos, ma fia de bonu annottu. Subitu hamus cuminzadu a arrejonare e mi priguntaiana tantas cosas. Sicomente fia appassionadu 'e poesia, chi s'ottava appena intesa fit imparada a memoria, han cuminzadu a mi fagher narrer cantones. Deo bi leaia gustu cando mi antaiana nende:"A lu 'ides, Anché, cantu est bravu, ite ti naraia?" Ca Passizeri m'aiat intesu ateras boltas,invece Anchedda fit sa prima olta chi m'haiat intesu.

Lis naraia ottavas de Contini, de Cubeddu e Pirastru chi issos no connoschiana, e si meravigliaiana a las intendere da e una criadura.

Mi naraian: "Ma comente faghes a ischire tottu custas poesias a s'edade tua?". Deo, tottu cuntentu de su antu chi mi daiana, lis rispondia: "Las happo leggidas". E fit beru, ca giughio una cantone in busciacca e subitu l'happo leada e happo cuminzadu a la leggere.

Sa die che fit passende lestra che unu sinnu... Da chi mi so ilvilidu de tottu custu, mi nde so pesadu e so andadu a una 'inza 'ezza chi b'haiat a fiancu, pro buscare calchi puppujione cottu, ma b'haiat paga cosa prò su fattu chi custa 'inza fid'isfattendesi e no la zappaiana piusu, ma lis naraia: "Benide a inoghe a mandigare ua!".

Ma issos fini mannos e no s'accuntentaiana de su puppujione miseru e agru, e m'hana nadu: "Lassa peldere chi cussa no balet, andamusu a sa inza 'e Peppeddu, chi igue est tottu un'atera cosa".

Deo mi so assucconadu solu a intendere de andare a furare, ca fia bene ajveltidu da-e babbu de no andare a toccare nudda a logu anzenu, e happo nadu: "Deo no bi 'enzo ". Ma issoso cun sos giros issoro m'hana mesu cunvintu de andare. Però istaia in daisegus e 'ogni tantu mi naraiana a mi movere, cun tottu chi Anchedda fit toppu mi daiana fadiga a los sighire. Pariana andende a una festa.

Sa 'inza fid'aculzu, a chimbe o seschentos metros, e bidia a Passizeri cuminzende a caminare basciu basciu, timende de esser bidu da-e calcunu. Anchedda puru, toppu toppu, fit fatende sa mantessi cosa. Intantu che semus arrividos a sa 'inza e hamus cuminzadu a ispuppujionare da-e unu fundu a s'ateru, ca essende ancora in su mese de austu sa ua no fit cotta e toccaiat de cambiare fundu frequente.

'Eo puru fia lendebi gustu, ca fia animadu da-e sos mannos, chi naraiana: "Bidu has chi inoghe est mezus de cuddane?". "Già l'isco - naraia deo - ma inoghe si nos agattat su padronu nos dat banzu, e un'ateru bind'essit a sa recuida a domo!".

Intantu sa ua fit bona e unu pagu alleviaiat sa timoria. Sa die su padronu no bi fidi e i sos amigos l'ischiana; ma Peppeddu haiat ingarrigadu un'ateru chi istaiat igue a dare un'ojiada a sa 'inza. Tott'in d'una cuminzad'a tronare e a annuare. Anchedda, essende toppu, hat nadu: "Ajò chi nos avviamus, ca s'aera s'est ponzende male e deo no mi chelzo isfundere".

Si ficchidi pro partire e intendimus custas boghes: "Bessideche da-e cue!" e iscudet una fuisilada in aria. Cudd'omine anzianu lu fit fatende pro no che 'ogare fora da-e sa 'inza. Passizeri hat nadu:" Bogadebonde sos bentones, ca si nono nos connoschet tottu!".

Nos semus ispozados e chi semus bessidos lestros che alluttos. Sa prima 'olta chi mi so giradu, haia fattu treghentos metros e bidia Anchedda atesu, chi no bi la faghiat a ponner fattu. Ma Passizeri ischiat a uè fuire,e sicomente hait cuminzadu a pioere hat nadu: "Currimus a su barraccu de su Cuccuru". S'abba fit cuminzende a esser forte e a su barraccu bi semus arrividos infustos, Anchedda su peus de tottu.

Intro cuddu barraccheddu, covacadu a restujiu, nos semus collocados a sa bella mezus, e i sabba e randine est durada pius de un'ora. In cuddos duos omines coraggiosos no bidia sa mantessi siguresa 'e prima, ca naraian: "Si tiu Cischeddu nos hat connottu, hamus a esser sa beffa 'e su 'ighinu".

Intantu, da chi est passada s'abba, semus bessidos da-e su barraccu, in giru pariat chi no b'haiat niunu e cuminzamus a recuire a s'ala de inue fimus partidos. Hamus leadu unu turighinu, e issos fini raccontende sa bell'impresa chi haian fattu. "Cuss'omine da chi hat bidu pioende - hat nadu Passizeri - si c'had'a essere intradu in domo a s'iscaldire in su fogu e bi la ded'aere fatta finas su sonnu".

Deo, mesu cuntentu chi mi l'haia iscampada, happo cuminzadu a narrere sa mia puru: "Dachi coghet pius bene cussa ua bi torro a andare a su solu, tantu no est diffizile andare a furare chena essere connottu ".

Anchedda fit sempre a coa, essende su pius mannu chi haiat vintighimb'annos, b'hat pessadu 'ene e hat nadu: "Andare a furare no est cosa pro toppos, massimu dachi b'hat de currere!!!". In cussu momentu no l'hat fatta su risu, e a iscagaglioso no 'nde fimus beffende de tiu Cischeddu, chi bi l'haimus fatta passare sutta sos mustazzos. Ma sas cosas perfettas e bene fattas no esistini.

Cando fimus pro arrivare a inue haia sas alveghes, Anchedda e Passizeri devian recuire a faghere su dovere a sos cuiles issoro. Nos fimus saludende a guasi nende: "A un'atera 'olta mezus!!! ". Da e pinn'a unu muru nd'est bessidu tiu Cischeddu cun d'unu coinzolu 'e coccoi in manu e finas issu meravigliadu chi nos haiat bidu, semus restadoso che-i sa pedra tottucantos. Si nos haiana puntu a bulteddu no nos haiat bessidu un'utiu de sambene.

Poi de tantos annos m'ammento comente chi siat oe sas peraulas chi hat nadu tiu Cischeddu contr'a Passizeri e Anchedda: "Lassemus perdere cussa criadura, ma mi faghet meraviglia de a bois...".

Duos ainos mannos!!!                                      i

Ultimo aggiornamento Martedì 09 Dicembre 2008 23:42
 
Commenti (1)
Sa ua furada
1 Sabato 28 Maggio 2011 14:20
Veronica Scanu-Lye - Londra
Interessante leggere questa storia dal punto di vista di chi andava a rubare l'uva (il ragazzino logicamente non ne ha colpa!).


Questo genere di fatto mi porta anni addietro quando mio padre si lamentava che qualcuno era stato nella sua campagna e aveva rubato. Lui diceva: "Fintanto che la colgono e la mangiano va bene"; ma si arrabbiava tantissimo quando trovava grappoli staccati e poi buttati.


Mi ricordo che a volte andava "a tentare sa 'inza cun su fusile" per impaurire e scoraggiare chi ci andava a rubare. Noi piccoli con mia madre aspettavamo ansiosi a casa il suo rientro, sperando di non doversi scontrare con nessuno.


Spero che a Chiaramonti le cose siano ora cambiate!

Aggiungi un commento

Il tuo nome:
Indirizzo email:
Titolo:
Commento (è consentito l'uso di codice HTML):