Su pedralzu de Baldedu Stampa
Valutazione attuale: / 4
ScarsoOttimo 
Venerdì 10 Giugno 2022 12:19

di Bainzu Truddaju


L’hapo eredadu da-e babbu meu

e da-e mamma mia, cudd’iscura,

chi cando andados sun a sepoltura

lassadu m’hana custa asprina terra,

pro mi produer de pane una perra

non potende campare a pane intreu.

 

In abriles e majos solianos,

cando cantende sa chilandra in altu,

fio sempre impignadu in cussu saltu

da-e suiscos mios falende ozu,

ammuntonende ballas de trovozu

in sa tanchitta mia ‘e Sos Pianos.

 

M’hat dadu pane a calascios pienos,

casu, regottu, petta saborida,

tappetos d’erva bella e fiorida

pro s’ama mia candida che nie:

ah, cantu tempus b’hapo postu inie,

passos deliziosos e amenos!

 

Como so’ ‘ezzu, però dogni tantu

bi ando a bider s’ama ‘e fizu meu

tra bandelas de ‘aldu e usciareu

in su ‘eranu bellu e beneittu,

cando in su montiju o in su litu

su dulze regnu aladu isterret cantu.

 

Baldedu fit su regnu pius de costu

pro sos antigos mios berrittones:

hat sempre tentu baccas e masones

de arveghes, de crabas e porchinas,

e cogliende fiores in ispinas

sos mannos mios b’han amore postu.

 

No hat traitu e ne traighet mai

sa terra de ‘Aldedu piurosa,

però anzis su regnu de sa rosa

paret naschidu incue e vivat cue.

Baldedu a tot’impignu podes tue

cambiare in recreu ogni guai.

 

Bastat, Baldedu meu, custu fogliu

ti cherzo regalare poi ‘e tantu:

subr’a tie cantadu hapo e piantu,

cun cura immanittadu a fizos mios

e suore versende a buttios

pro poder superare calchi iscogliu.

 

 

Cfr. BAINZU TRUDDAJU, Rosas e ispinas de Baldedu, Ivo Melis Editore, Cagliari 1992, pagg.88-89.

Ultimo aggiornamento Venerdì 10 Giugno 2022 12:32